Waarom wordt er de ene keer gekozen voor Sans-serif (schreefloos) en de andere keer voor Serif (met Schreef)? En wat is eigenlijk het verschil?
Meestal worden voor websites schreefloze lettertypes gebruikt. De schreven worden vaak als storend ervaren op een beeldscherm, omdat dit beeld uit puntjes (pixels) samengesteld is. Lettertypen met schreven hebben weer een grotere vormvariatie, waardoor ze beter herkenbaar zijn. Vandaar dat veel boeken en kranten een lettertype met schreef gebruiken.
Sans-serif ofwel ‘Schreefloos’
Schreefloos (Engelse benaming: sans serif) is de aanduiding voor een lettertype zonder schreven, dus zonder de dunne dwarsstreepjes (pootjes) aan het uiteinde van de verticale en horizontale balken. Hoewel in het Engels twee van oorsprong Franse woorden gebruikt worden (sans serif, letterlijk ‘zonder schreef’), worden schreefloze lettertypen in het Frans zelf linéales genoemd. Een bijkomend kenmerk van schreefloze letters is de dikte van de letter: die is overal ongeveer gelijk, terwijl de (meeste) schreefletters in hun oplopende en dalende bochten geleidelijk van dun naar dikker en weer naar dun verlopen. Populaire schreefloze lettertypes zijn onder meer Arial, Calibri enVerdana.
Serif ofwel ‘Schreef Letters’
Bij de lettertypen met schreef vindt men schreven (pootjes) aan de uiteindes van de letter. De letter ‘l’ heeft in een lettertype met schreef kleine horizontale dwarsstreepjes boven en onder aan de poot. Een schreef geeft het beeld van een letter een grotere vormvariatie. Daardoor zijn letters meer onderscheidend van elkaar en dus sneller herkenbaar. Ze worden minder snel verward met een andere letter. Dat maakt een tekst dus makkelijker te lezen. Een schreef maakt een lange tekst ook meer ondersteunend voor de ogen omdat de schreven de ogen van de lezer mede-begeleiden over de regel. Vandaar dat veel boeken en kranten een lettertype met schreef gebruiken. Voor erg korte teksten die dikwijls in grotere maten worden weergegeven dan de gewone leestekst (zoals titels of logo’s en plaatsnamen op verkeersborden) heeft de lezer geen begeleiding nodig en werken de schreven soms zelfs storend. Vandaar dat deze korte teksten vaak in een schreefloos lettertype worden opgemaakt.Veelgebruikte lettertypes met schreef zijn Times New Roman, Palatino en Georgia.
Waar komt de uitdrukking ‘over de schreef gaan’vandaan?
In het Nederlands kent men het woord vooral van de uitdrukking “over de schreef gaan”: een vastgestelde grens overschrijden. Het spreekwoord ligt oorspronkelijk bij het oude Griekenland. De steengraveerders, die teksten schreven in steen, moesten eerst de eind- en beginpunten uitkerven om hun letters daarbinnen te kunnen vormen (de schreef). De letters in de lithografie zijn bijna altijd in hoofdletters waardoor men die schreven goed kon gebruiken zodat als ze een letter moesten uitkerven ze niet voorbij hun schreef konden kerven. De zegswijze betekent dus dat iemand uitschiet uit zijn schreef waar een letter in gekerfd moet worden (te ver gaan).
bron: wikipedia